کد مطلب:94603 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

خطبه 186-در ستایش خدا و پیامبر












[صفحه 495]

زورق نشین بحر ایمان باش كه غرق شدن در آن عالی ترین درجه نجات است سپاس بی شمار جهان آفرینی را سزاست كه آثار و نشانه های بزرگی و عظمت و قدرتش چنان در آفرینش هویدا و پیداست، كه دیدگان خردمندان، از شگفتی مبهوت و اندیشه اندیشمندان از این همه قدرت، مغلوب و مقشوش می گردد فكر از شناخت حقیقت ذات پاكش عاجز بوده، و او چنین دریافت و ادراكی را به بشر عطا نفرموده است من، از روی ایمان و اعتقاد تردیدناپذیر با همه جان، اعتراف می كنم و گواهی می دهم كه جز او خدایی نیست، و شهادت می دهم كه محمد (كه درود خدا به روان پاكش باد) بنده و رسول آن پروردگار بی همتاست آفریدگار، هنگامی او را برای راهنمایی و هدایت فرستاد، كه نشانه های رستگاری را گرد كهنگی ایام، از انظار و اندیشه ها پنهان ساخته بود، و مشعل پرفروز ادیان دیرین، به تاریكی جهل و بی خبری گراییده بودند محمد محمود در این هنگام، قیام كرد و حق را آشكار نمود و مردم را با پند و اندرز، بسوی هدایت و رستگاری دعوت كرد و به عدل و داد و خیر و صلاح و میانه روی امر فرمود. درود خدا بر او و بر آلش باد

[صفحه 496]

شما ای مردم، آگاه باشید كه كردار، شما را از سر بیهودگی و بی مقصود و منظور نیافریده، و بی ارهبان و سرپرست، رهایتان ننموده است. او مقدار نعماتی را كه به شما ارزانی فرموده، و شماره كارهای نیكی كه در حق شما نموده میداند. پس، سزاست كه رهائی از پلیدیها و وصول به درهای رحمت ازلی را از او خواسته و پیوسته طلب مغفرت نمائید هوشیار باشید كه هیچ حجابی و پرده ای، شما را از چشم او نمی پوشاند و هیچ دری بین شما و او بسته نیست. او ایزدی است كه در هر زمانی و مكانی حاضر و بر كردار هر انس و جنی ناظر است. احسان بسیارش، از فیضان لایزالش ذره ای نكاهد و بخشش فراوانش چیزی از خزائن بی شمارش كم نكند نعماتش زوال ناپذیر است و جود و بخشندگی اش بكسی، او را از كمك به دیگران باز ندارد و غافل ننماید، و نیایشگری، ذات پاكش را به فراموشی از ستایشگر دیگر، نكشاند. چون به لطف، كسی را بنوازد، از تنبیه سركش غافل نماند و خشمش به نافرمانان، با مهرش به فرمانبرداران، به هم آمیخته نگردد. نه حجابها او را در پرده استتار پنهان كنند و نه آنچه آشكار است، او را از درون پرده، ناآگاه سازد. نزدیكترین و دورترین، اوست و بالاترین نقاط و پائینترین مكانها ز

یر سطله اوست. نهان و آشكار نبوده، و غالب است و مغلوب نیست. آفرینش را از روی حیله ای و افسونی نیافریده و به سبب عجز و ناتوانی، دست یاری بسوی كسی پیش نیاورده است

[صفحه 496]

شما ای پارسایان پرهیزكار، من شما را به زهد و تقوی و ترس از عقوبت خدا، هشدار میدهم و سفارش می نمایم. چون پرهیزكاری رشته و ریسمانی است كه بنده را بسوی آفریننده می كشاند و عماد و ستونی است استوار، كه مانع از تزلزل و ویرانی ایمان میگردد. پس، بر حلقه تقوی چنگ زنید تا بسوی سراهای رستگاری و نیكبختی رهنمون شوید و درون دژهای محكم و خلل ناپذیر- و ایمن از وسواس ابلیس- منزل كنید، و به سراپرده های رحمت الهی ره یابید. در آنروزی كه دیده ها از فرط اندوه، مات و مبهوت شود، بر اثر شدت ظلمت و تاریكی، اطراف و اكناف تیره و تار گردد، و كاروان اشتران گرانبار آماده به زائیدن، بی ساربان گردد. در چنین روزی است كه در صور دمیده شود، و هر پیكری قالب تهی كند. زبانها در كام فرو كشیده شده و جملگی لال گردند. كوههای سخت، همچون سراب تابناك، نرم گردد و عرصه پهناور زمین، صاف و هموار و بدون پستی و بلندی شود. در آنروز نه شفاعت شفاعتگری قبول افتد، نه حمایت خویشاوند و دوستی ارزش دارد و نه عذر و پوزشی پذیرفته شود


صفحه 495، 496، 496.